" Ξυπνάω τις νύχτες ανήσυχος για κάποιαν απόχρωση του μωβ (...) "
Ιδιωτική οδός
" Εκεί που κάθεσαι μια σταγόνα μωβ αιωρείται από τα μάτια σου ."
Ο κήπος με τις αυταπάτες
Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ , 25
ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ αυπνία μου
λίγο , για μια στιγμή , μού χαμογέλασε
η θεούλα με τη μωβ κορδέλα
που από παιδάκι μού κυκλοφοράει τα μυστικά
Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου
Μ.Ν. Περπατώ μες στ' αγκάθια μες στα σκοτεινά
σ' αυτά που' ναι να γίνουν και στ' αλλοτινά
κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη μου άμυνα
τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα
Μαρία Νεφέλη
Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί Στα μαβιά κρόσσια της οδύνης
Άνοιξη χνούδι περιστέρας Στ' αγάλματα της αγωνίας
Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη (...) Στις υγρές σιωπές
Υπάρχει ένα πρόσωπο
Τόσο βγαλμένο από τα δάκρυα
Τόσο ακατανόητο
Εμπρός προσκυνώ σε την Ανθοκρατούσα Τόσο ζεστό στο χέρι που τού γνέφει
Μαβιά που κοιτάς και τα πέρα βουνά Έν' άλλο πρόσωπο
Ωσάν της αναλήψεως καταδιάφανα χάνονται Μια οπτασία με πυρσούς που σχίζει την ερήμωση
Καβάλα η νύχτα στις οροσειρές της
Μ' άστρα σαν νοήματα που σφεντονίστηκαν
Τα ετεροθαλή Άλλοτε απ' την παιδική τους ηλικία
Και δίνουνε το κατευόδιο της ζωής
Επάνω στις ανηφοριές του οίκτου
Προσανατολισμοί