Μισοσβησμένος φτάνω από της πολιτείας τα μέρη Όπως από της εκκλησίας την πυρκαγιά το εικόνισμα Κόκκινα της φωτιάς και μαύρα του δαιμόνου Που μες στη δρόσο του πρωιού σιγά σιγά διαλύονται
Τα ελεγεία της Oξώπετρας
ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μού έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου . Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου. Εκεί σπάροι και πέρκες ανεμόδαρτα ρήματα ρεύματα πράσινα μες γαλάζια όσα είδα στα σπλάχνα μου ν ' ανάβουνε σφουγγάρια , μέδουσες με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη .