Η θητεία του καλοκαίριου Στα πεύκα και στα κύματα Ένας έρωτας άσπρος και γλαυκός Θ' αδειάσουμε τη στάμνα Θα γίνουμε γλαυκοί Δωρητές του πελάγους Άστραψε μέσ' στο κήρυγμα του ανέμου Την καινούρια και παντοτινή ομορφιά Όταν ο ήλιος των τριών ωρών υψώνεται Πάνγλαυκος παίζοντας το αρμόνιο της Δημιουργίας Πάρε μια θέση που ν 'αστράφτει στο άπειρο Μια κόρη γαλανού ματιού απροσμέτρητου Με στήμονες ευχής στο ανάστημά σου Ω πράσινο πετράδι - ποιος θυελλομάντης είδες Να σταματάς στο φως στη γέννηση της μέρας Το φως στη γέννηση των δυο ματιών του κόσμου |
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο- Έρωτας Τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος Δίνει στον ορίζοντα Κύματα φεύγουν έρχονται Αφρισμένη απόκριση στ' αυτιά των κοχυλιών Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες Μαβιές Κόκκινες Κίτρινες Νοητή λάμψη Κυανό διάστημα Κάθαρση της ψυχής ! Έλα λοιπόν απ' την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα Ν' ανακαλύψουμε τα δώρα του γυμνού νησιού Ρόδινοι και γαλάζιοι τρούλοι θ' αναστήσουν το αίσθημα Γενναίο σα στήθος το αίσθημα έτοιμο να ξαναπετάξει Έλα λοιπόν να στρώσουμε το φως Να κοιμηθούμε το γαλάζιο φως στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου |